- ترانه سنج(اَ حا)
کسی که عالم به چگونگی نغمه ها و سرودها باشد. (ناظم الاطباء)
معنی ترانه سنج - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
وزین، سنگین، گران قیمت، برای مثال چو شاه آن متاع گران سنج دید / چو دریا یکی دشت پرگنج دید (نظامی۵ - ۸۰۲)
(اَ جا)
لغت نامه دهخدا
ترانه سرای. نغمه سرای و سرودگوی. (ناظم الاطباء) :
چون به هوای مدحتت زهره شود ترانه ساز
حاسدت از سماع آن محرم آه و ناله باد.
حافظ
چون به هوای مدحتت زهره شود ترانه ساز
حاسدت از سماع آن محرم آه و ناله باد.
حافظ
(گِ سَ)
لغت نامه دهخدا
گران سنگ. وزین:
چو شاه آن متاع گران سنج دید
چو دریا یکی دشت پرگنج دید.
نظامی.
رجوع به گران سنگ شود
چو شاه آن متاع گران سنج دید
چو دریا یکی دشت پرگنج دید.
نظامی.
رجوع به گران سنگ شود
(اَ جَ)
لغت نامه دهخدا
مغنی. (ناظم الاطباء). ج، ترانه زنان:
از نوای تر ترانه زنان
هر دو تن خاستند نازکنان.
امیرخسرو (از بهار عجم)
از نوای تر ترانه زنان
هر دو تن خاستند نازکنان.
امیرخسرو (از بهار عجم)
(کُ تَ)
لغت نامه دهخدا
سرود گفتن. نغمه سراییدن:
لبم بعشق نسنجد ترانۀ زنهار
ولی ز اشک من این مدعا برون آید.
طالب آملی (از ارمغان آصفی)
لبم بعشق نسنجد ترانۀ زنهار
ولی ز اشک من این مدعا برون آید.
طالب آملی (از ارمغان آصفی)
سنگین وزین: چو شاه آن متاع گران سنج دید چو دریا یکی دشت پر گنج دید. (نظامی)
صفت ترانه ساز، ترانه سرا، تصنیف سرا، تصنیف ساز، چکامه سرا، شاعر
متضاد: غزل سرا، قصیده گو، مثنوی سرا
متضاد: غزل سرا، قصیده گو، مثنوی سرا
